Πένθος – Απώλεια

Η απώλεια είναι μία συνθήκη που θα τη ζήσουμε όλοι μας κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής μας. Άλλες φορές θα είναι μικρές απώλειες, αλλαγές στη ζωή μας, προχωρήματα, χωρισμοί, φιλίες που έληξαν και άλλες φορές θα είναι μεγαλύτερες και βαθύτερες.

Η απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου είναι μία συνθήκη που ο καθένας μας τη βιώνει και την εκφράζει διαφορετικά. Για άλλους γίνεται ανυπόφορο το συναίσθημα της θλίψης από την απώλεια και το εκφράζουν ελεύθερα και άλλοι βιώνουν τον πόνο βουβά. Βουβά, γιατί έτσι πρέπει, γιατί πρέπει να είναι δυνατοί, γιατί πρέπει να σταθούν στα παιδιά ή στους γονείς τους, γιατί έτσι έμαθαν για ξεχωριστούς λόγους ο καθένας. Ίσως η θλίψη για την απώλεια να μην είναι το μόνο συναίσθημα που δεν τους επιτρέπεται να εκφράσουν και αυτό να χρονολογείται από πολύ παλιά στη ζωή τους. Όταν ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με την απώλεια είτε είχε προετοιμαστεί για αυτό είτε όχι, η διαδικασία της διαχείρισης του πένθους θα πάρει το δρόμο της με διαφορετικούς χρόνους για τον καθένα. Ο πόνος δεν μπορεί να γίνει λιγότερος επειδή κάποιος γνώριζε για την επικείμενη απώλεια, κανείς δεν είναι αρκετά προετοιμασμένος για μία τόσο δύσκολη συνθήκη και τις αλλαγές που θα επιφέρει. Η απώλεια εγείρει ένα βαθύ υπαρξιακό ζήτημα που αγγίζει πολλά κομμάτια μέσα μας σε πολλά επίπεδα.

Ο θάνατος ενός αγαπημένου μας προσώπου μας φέρνει αντιμέτωπους με την ίδια την απώλεια του ατόμου, τις αλλαγές που θα επιφέρει στη ζωή μας , την νέα μορφή μου θα έχει η σχέση μας μαζί του, ημερομηνίες ορόσημα που θα μας φέρνουν να αναβιώσουμε ξανά και ξανά την αίσθηση της απώλειας που με τον καιρό απωθήσαμε και ξεθώριασε γιατί η ζωή μας πάει μπροστά. Όμως, δεν είναι λιγότερο οδυνηρό να ερχόμαστε εμείς οι ίδιοι σε επαφή με τη θνητότητα μας.  Άλλους ανθρώπους αυτό μας τρομοκρατεί και μας βάζει σε μία διαδικασία αρνητικών σκέψεων και άλλους μας φέρνει σε επαφή με μία βαθύτερη επίγνωση της παροδικότητας και της αξίας της ζωής. Όπως κι αν βιώνει ο καθένας την απώλεια και το πένθος του, είναι σημαντικό να γνωρίζει ότι τα συναισθήματα είναι εκεί για να τα βιώνουμε ολόκληρα. Η τάση μας να τα βάζουμε κάτω από το χαλί, μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος για να το αντέξουμε και να συνεχίσουμε τη ζωή μας, όμως δεν μας βοηθάει να τη «ζήσουμε».

Η ψυχοθεραπεία και η συμβουλευτική μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους που θέλουν να διαχειριστούν οποιαδήποτε μορφή απώλειας με τη βοήθεια ενός ειδικού ή να πάρουν κατευθύνσεις για να προετοιμαστούν οι ίδιοι και τα παιδιά τους για μία επικείμενη απώλεια. Ανθρώπους που πάσχουν από κάποια χρόνια και καταληκτική ασθένεια ή κι εκείνους που έχουν υπαρξιακές ανησυχίες.